Հրդեհներ
Այսօր նայեցի Արևորդի փառատոնի «Հրդեհներ» ֆիլմը, որը պատմում էր Բոլիվիայում տեղի ունեցած հրդեհի մասին։ Ֆիլմն ինձ համար շատ տխուր էր, որովհետև մարդիկ կանոնները չպահպանելու պատճառով առաջացրել էին հրդեհներ, որոնք դուրս են եկել մարդկանց վերահսկողությունից։ Կամավոր հրշեջների ջոկատների շնորհիվ հրդեհները հնարավոր եղավ մարել։ Սակայն տարածքի մեծ մասը այրվել էր, վերացել էին բուսականությունն ու կենդանական աշխարհը։
Ինձ դուր եկավ, որ հրշեջները շատ խիզախ էին, քաջաբար պայքարում էին կրակի դեմ, նաև սովորեցնում էին տեղի բնակիչներին թե ինչպես հանգցնել կրակը և տուժածներին օգնել։
Հրշեջները կանոն ունեին, որ բոլորով գնում էին և բոլորով էլ հետ էին գալիս։ Շատ ուրախացա, երբ վերջում անձրև եկավ, որովհետև անձրևը կօգներ հրշեջներին և կրակը կհանգեր։
Սովորեցի, որ կրակը բաղկացած է 3 բանից` տաքություն, վառելիք և թթվածին և եթե այդ 3-ից մեկը վերացնենք, ապա կրակը կմարի։
Սովորեցի, որ պետք է հոգ տանել բնության մասին, հոգ տանես ոչ միայն ինքդ քո մասին այլ նաև քո կողքինների մասին։
H2O
Այսօր ևս մեկ ֆիլմ նայեցի։ Կոչվում էր H2O։ Ֆիլմն ինձ համար շատ տխուր էր, որովհետև վերջում մարդիկ մահացան։ Ես հասկացա այդ ֆիլմից, որ ծառերը չի կարելի կտրել և չի կարելի վնասել բնությունը։ Պետք է խնամքով վերաբերվել բնությանը և կենդանիներին։ Ֆիլմն ինձ հիշեցրեց այս ասածվածքը, որ ով փոս է փորում, ինքն էլ ընկնում է փոսի մեջ։ Այսինքն եթե մենք բնությանը վնաս տանք, բնությունն էլ մեզ կարող է վնասել։